In deze serie beantwoord ik vragen die gesteld zijn door een studentenvereniging in Nederland
Vraag: Hoe ga je om met verlatingsangst?
Het kan zo kwetsbaar zijn om van iemand te houden. Het is zo logisch dat je deze speciale persoon niet wilt kwijtraken. Verliefd zijn kan altijd al spannend zijn, en kan in polyamoreuze relaties nog spannender zijn. Het is belangrijk om te herkennen dat achter je angst om de ander kwijt te raken, iets moois zit: het betekent dat er liefde is, en er is het gevoel dat je iemand niet wilt kwijtraken. Het is dus belangrijk om niet te hard te zijn naar jezelf, om jezelf niet te veroordelen voor deze angst.
Misschien kun je bij jezelf nagaan waar deze angst vandaan komt. Ben je bang dat je zelf niet genoeg bent? Heb je het idee dat je uiteindelijk alleen op de wereld bent? Wat zijn je overtuigingen over jezelf, en over de wereld? Naar deze overtuigingen kijken betekent dat je diepe processen aangaat, die niet altijd makkelijk zijn te doorgronden. Het nemen van therapie kan hierbij helpen. Uiteindelijk hebben we allemaal bepaalde ideëen over de wereld, die op een bepaald moment ontstaan zijn. Het is belangrijk om je overtuigingen te zien, en te weten hoe ze je beperken of in je kracht zetten. Pas als je jezelf en je eigen angsten intiem leert kennen, kun je weten hoe je deze angsten kunt bestrijden.
Weet dat in een gezonde relatie, je partner je wilt steunen. In een gezonde relatie is je partner er voor je, en wilt diegene voor je zorgen (binnen het kader van wat die persoon kan geven). Als je weet wat je angst is, dan kun je vragen om gerichte steun. Als je het meest bang bent, wat heb je dan nodig? Wat wil je horen? Wat wil je voelen? Het is belangrijk om hier ownership over te nemen, en om concrete steun te vragen. Een voorbeeld kan zijn: ik heb het nodig dat je zegt dat we hier samen doorheen komen en dat je er bent als ik thuis kom. Of: ik heb het nodig dat je zegt dat je van me houdt, en me niet zomaar opgeeft. Of misschien heb je gewoon een warme knuffel nodig, of tijd voor jezelf, of een klein berichtje als je partner op date is.
Het is ook belangrijk om niet alles bij je partner te plaatsen, maar je ook af te vragen wat je zelf kunt doen om voor je gevoel te zorgen. Allereerst kun je jezelf afvragen of je de steun die je partner je geeft, wel opneemt. Als die zegt dat hij/zij om je geeft, neem je die liefde dan wel in je op? Of heb je blokkades in jezelf die voorkomen dat je je partner gelooft? Als dat zo is, dan is het essentieel dat je daar ook zelf aan werkt.
Ook kun je jezelf afvragen hoe je goed voor jezelf kunt zorgen. Wat laadt je op? Is dat sporten, tijd doorbrengen met vrienden, je gedachtes opschrijven? Het zorgen voor jou als persoon doe je idealiter zowel alleen, als samen.
Tenslotte kun je bij jezelf stilstaan of wat je vraagt van je partner realistisch, vriendelijk, duidelijk en liefdevol is. Vragen of je partner altijd diens dates met een andere partner opgeeft, en de andere partner altijd op de tweede plaats zet zodra jij angst voelt opkomen, is niet de meest liefdevolle of efficiënte manier om met je angsten om te gaan.
Gezonde onderlinge afhankelijkheid (interdependence) betekent dat je samen zorgt voor elk van jullie. Dat betekent dat jij verantwoordelijk bent voor je eigen behoeftes, grenzen en angsten, en steun mag vragen van je partner. Dat betekent dat je partner verantwoordelijk is voor diens eigen behoeftes, grenzen en angsten, en steun kan vragen van jou.